Remi kwam onder de indruk van het toneel in 1966 toen de plaatselijke jeugdvereniging KLJ het initiatief nam om toneel te spelen. Hij was toen 18 jaar, en hij werkte mee aan het decor van Christoffel Colombus in een regie van Willem Laroy. Deze laatste wist iedereen in de ban te brengen van het ’’theater" en een jaar later acteerde Remi zelf mee in ‘’Tien kleine negertjes‘’ en nadien in "Hendrik IV". Meteen zat de microbe erin en ging hij ook lessen voordracht volgen in de Academie te Tienen. Na een lange onderbreking hervatte hij deze lessen en behaalde in 1989 het diploma Uitmuntendheid B.
Ondertussen kwam Remi terecht bij de Toneelkring VNVTK waar hij op de planken stond samen met Pol Pierlet in het stuk "Pantagleize". Na drie stille jaren volgde een lange reeks van Poėssie Sessies in het Koelieske te Tienen.
Sinds 1984 is het toneel niet meer van de agenda geweest. Toen het Davidsfonds van Glabbeek met toneel begon speelde Remi mee en regisseerde "…en toen kwam Rosa". Hieruit groeide de idee om in Bunsbeek opnieuw met toneel te starten, en samen met Pol Pierlet en Karel Van Rompaey werd een eerste project gelanceerd. Na Karel nam hij als tweede de huisregie voor zijn rekening met "Moeders hasjies is de beste" van Dario Fo.
Remi werkte aan alle producties van BOK mee en toneelkring St. Jozef in Tienen deed regelmatig een beroep op hem. Toneel boven alles dus, maar niet altijd als acteur want Remi vindt het even prettig om mee te werken achter de schermen. Vergeet niet, het zijn niet alleen de acteurs die het toneel maken, maar de ganse crew die bij een productie betrokken is en dat maakt het allemaal zo gezellig.
